Het gaat ieder jaar weer een stukje beter

Na de val van Eurocommerce in 2012 beleefde toenmalig commercieel directeur Jetze Steensma de tien donkerste jaren uit zijn leven. Hij verloor zijn aandelen, vastgoed, zijn huis en zijn gezin. Nu krabbelt hij weer voorzichtig op en is hij zelfs bezig aan een comeback in de vastgoedsector. In Vastgoedmarkt doet hij voor het eerst zijn verhaal. Servaas van der Laan.

Het bedrijfsverzamelgebouw op het Amstel Business Park waar Jetze Steensma ontvangt, is een bijzondere plek. Niet alleen omdat het qua opzet als hip flexkantoor vijftien jaar geleden zijn tijd ver vooruit was. Maar vooral omdat Steensma dit kantoor zelf heeft neergezet. Als commercieel directeur van Eurocommerce, destijds één van de grootste kantorenontwikkelaars van het land, realiseerde hij tientallen kantoren in Nederland. Daaronder waren Diana en Vesta, waar het bedrijf uiteindelijk mede aan ten onder ging, maar dus ook deze bedrijfsverzamelplaats in Amsterdam-Zuidoost. De opzet destijds was plaats bieden aan een groeiende groep zzp'ers. Steensma kon toen niet vermoeden dat hij vijftien jaar later zelf één van die zzp'ers zou zijn. Vijftien jaar geleden stortte de wereld van Steensma in toen de fiscale inlichtingendienst FIOD binnenviel op het hoofdkantoor van Eurocommerce in Deventer. Toenmalig directeur Ger Visser bleek huurcontracten te hebben vervalst om leningen bij de bank veilig te stellen. De banken eisten vervolgens hun leningen op, waarna een faillissement onvermijdelijk leek. De oprichter van Eurocommerce werd veroordeeld tot ruim vier jaar celstraf. De zaak tegen Steensma werd in 2014 geseponeerd. Daarmee was voor Steensma de zaak niet af. Hij verloor niet alleen zijn baan, maar ook zijn vastgoed, zijn huis en zijn gezin. Tien jaar lang zat hij zowel zakelijk als mentaal in de put. Totdat hij een paar jaar geleden een telefoontje kreeg van iemand bij bouwbedrijf Volker Wessels om een locatie te scouten voor een woningbouwproject. Toen ging langzaamaan het vastgoedvuurtje weer een beetje branden.

Stagiair bij Eurocommerce

Dat vuurtje ging voor het eerst branden tijdens zijn studententijd, waar hij in de collegebanken zat met Floris Oskam. Diens vader Frans ontwikkelde destijds kantoren in Vleuten en de Meern. 'Dat sprak enorm tot de verbeelding. Ruimtelijke ordening, het vinden van alle verbindingen, contacten leggen met mensen. En dat in de zakelijk omgeving. Daar is een vonk overgesprongen die nooit meer wegging.'

Dat de kantorenmarkt begin jaren 90 'totaal op zijn gat' lag, hinderde Steensma niet. 'Er is altijd wel ergens een plekje voor één persoon.' Hij solliciteerde bij DTZ en Eurocommerce. Hij koos uiteindelijk voor een traineeship bij die laatste. 'Ontwikkelen sprak mij meer aan dan makelen.'

De begintijd bij Eurocommerce omschrijft Steensma als 'een hele leuke tijd'. 'Ik leerde het vak onder de vleugels van Hans van der Worp, die aanvankelijk verantwoordelijk was voor de commerciële verhuur. Hij leerde mij alles over verhuur, bezichtigingen, het aanbieden van kantoren en het verleiden van klanten.' Toen Van der Worp twee jaar later het bedrijf verliet, groeide Steensma in diens rol. Ook op die jaren kijkt hij met genoegen terug. 'We hebben fantastische dingen neergezet zoals het kantoor van Goudappel Coffeng in Deventer, het UWV in Zwolle en Almere en het hoofdkantoor van VGZ in Arnhem.' De zaken gingen mis toen de andere dga werd uitgekocht en één directeur overbleef. 'We hadden meningsverschillen over de koers. Ik was niet zo van de grote schaal. Toch ben ik daar op de een of andere manier wel in meegegaan, ook hopende dat ik nog invloed kon uitoefenen. Dat viel helaas tegen.' Uiteindelijk zijn het externe adviseurs geweest die Steensma waarschuwden. 'Ze zeiden: "Je moet hiermee stoppen, want er wordt totaal niet naar je geluisterd. Hij trekt totaal zijn eigen plan." Ik was op papier commercieel directeur. Dat betekende dat ik mocht mee tekenen, maar ik had feitelijk geen enkele beslissingsbevoegdheid.' De waarschuwingen kwamen veel te laat en Steensma werd meegetrokken in de val van Eurocommerce. Achteraf verwijt hij zichzelf 'te naïef' te zijn geweest. 'Ik ben van mijzelf avontuurlijk als mens. Dat is me hier fataal geworden. Ik heb geleerd dat je goed moet nadenken over de reikwijdte van je positie. Ik heb pas jaren later begrepen wat voor impact bepaalde beslissingen kunnen hebben op je leven. Het heeft lang geduurd totdat ik dit een plek heb kunnen geven. 'Ook Steensma werd in eerste instantie als commercieel directeur door het Openbaar Ministerie (OM) verdacht van betrokkenheid bij het vervalsen van de huurcontracten om zo geldschieters te misleiden. Maar in 2014 werd de zaak tegen Steensma dus geseponeerd.

Tot nu toe heeft hij hier nooit ruchtbaarheid aan gegeven, maar nu hij terugkeert in de vastgoedsector, wil hij dit graag onderstrepen. 'Het OM heeft besloten mij uiteindelijk niet te vervolgen. Dit is een belangrijk punt voor mij. Want er zijn nog steeds mensen die mij niet vertrouwen. Afspraken worden op het laatste moment afgezegd, of mensen zeggen botweg: met jou gaan we niet in gesprek. Uit concurrentieoverwegingen, zeggen ze dan. Maar ik weet natuurlijk wel beter.' Het seponeren van de zaak betekende niet dat Steensma uit de problemen was. In zijn tijd bij Eurocommerce had hij ook bepaalde vastgoedposities opgebouwd. Met alle macht heeft hij geprobeerd die posities te houden, maar dat was tevergeefs. 'Uiteindelijk hebben ze besloten de panden onderhands te ver­ kopen. Die constructie is bedacht door de banken.' Daarmee vervielen de huurpenningen aan de nieuwe eigenaren en de opbrengst van de panden kwam terecht in de failliete inboedel. 'Het enige wat mijn bedrijf nog over had, was schulden. Daarmee was een faillissement onvermijdelijk.' Noodgedwongen moest Steensma ook het huis waar hij met zijn gezin woonde verkopen. Zijn huwelijk strandde en de relatie met zijn twee zoons, toen 14 en 12 jaar, verslechterde. 'In het kleine dorp waar wij woonden, werden we plotseling met de nek aangekeken. Opeens liep iedereen door op de jaarlijkse braderie. Dat is voor twee pubers natuurlijk heel zwaar.'

Om het hoofd boven water te houden pakte Steensma alles aan wat er voorbijkwam. 'Ik heb op de bouw gewerkt en als loonwerker in stallen op de boerderij. Alles wat ik met mijn handen kon doen, pakte ik aan. Een uitkering aanvragen, is niet echt mijn ding.' Later rolde hij in de wereld van de duurzame energiesystemen als ontwikkelaar van zonnepanelen en warmtepompen. Ook richtte hij een coöperatie op met boeren om zonnepanelen te plaatsen op velden en stallen. Maar echt thuis voelde hij zich nooit in de energiesector. 'De markt is niet transparant en draait niet om mensen, maar om systemen. Nu ik terugkeer in de vastgoedsector voelt dat als een warm bad. Het is heerlijk om weer met vastgoedmensen te maken te hebben.' Toch heeft zijn terugkeer ruim tien jaar op zich laten wachten. 'Mijn zelfvertrouwen was helemaal weg. Was ik wel verantwoordelijk geweest voor het succes van Eurocommerce? Zou ik er ooit nog bovenop komen? Zou ik überhaupt nog aan de bak komen? Er was geen headhunter die mij ergens wilde aanbevelen, want stel je voor dat ze geconfronteerd werden met iemand die zei: weet je niet wat die Steensma heeft gedaan?'

En toen kwam in 2019 plotseling die opdracht van Volker Wessels om in Oegstgeest een locatie te scouten. Dat het om woningbouw ging en Steensma daarmee geen ervaring had, hinderde niet. 'Dat kun je bijspijkeren.' Bij de Kamer van Koophandel schreef hij zich in als eenmansbedrijf Mijn Steen. Voorzichtig volgden daarna de volgende opdrachten. Steeds meer oude relaties namen weer de telefoon op. Ook zijn oude passie kantorenvastgoed komt sinds een jaar weer voorzichtig naar boven. 'Ik merk dat de kantorenmarkt interessant begint te worden. Nu de rente oploopt, komt het weer op ondernemerschap aan. Dat geeft bedrijfsmatig onroerend goed een boost. Ik richt me vooral op home offices met mengvormen van diverse gebruikersgroepen. Ook kleinere kantoren buiten de randstad zijn in trek.' Met zijn bedrijfje gaat het naar eigen zeggen 'ieder jaar een beetje beter'. 'Als je klein bent dan maak je kleine stappen, maar het gevoel is weer terug. Ik heb weer hetzelfde gevoel al toen ik startte. Toen was ik 27, nu ben ik 55.' Spijt heeft hij niet van hoe het is gelopen. 'Het heeft mij wijzer en beter gemaakt. Als ik toen direct voor mijzelf was begonnen, was dat ook niet makkelijk geweest. Ik weet nu heel goed wat de risico's zijn. Ik weet als geen ander dat er altijd dingen kunnen gebeuren die niemand verwacht.

Eigenlijk gebeuren die altijd. Als je daar de ervaring hebt die ik heb gehad, denk je wel even na voor je ergens instapt.' Dat hij zijn comeback maakt vanuit een kantoor dat hij zelf heeft neergezet, maakt hem trots. 'Het is mooi om te zien dat het idee dat we destijds hadden om het kantoor als een thuis te laten zijn, letterlijk is terug te zien in dit gebouw.' Ook privé het ieder jaar een stukje beter. ‘Sinds dit jaar heb ik het mentaal een plekje kunnen geven.' Ook de relatie met zijn zoons is weer hersteld. 'We gaan af en toe gewoon leuke dingen doen. Dat vind ik al heel mooi.' Een eigen koophuis zit er desondanks nog niet in. 'Zo ver ben ik nog niet. Ik ben positief over de toekomst, maar ver vooruitkijken doe ik niet meer. Die les heb ik wel geleerd.'